Zdecydowana większość dzieci nie chce zwierzać się rodzicom, opiekunom z tego co dzieje się w ich życiu. Nie chcą przyznać się do swoich problemów. Dla tego też, rodzice powinni uważnie obserwować swoje dziecko. Należy zwrócić szczególną uwagę na to, jak zachowuje się dziecko po skorzystaniu z komputera, czy po odczytaniu sms’a. Jeśli jest ono zdenerwowane, wytracone z równowagi, płaczliwe, to znak, że dzieje się w jego życiu coś niepokojącego.

Bardzo istotny jest również fakt, że dziecko nagle zaczęło unikać kontaktów we swoimi rówieśnikami. Zamiast chętnie się z nimi spotykać, woli samemu zostać w swoim pokoju. Nie chce z nami rozmawiać o tym, co dzieje się w szkole. Nie opowiada o zajęciach, a tym bardziej o tym, co robiło na przerwach.

W takich sytuacjach rodzice powinni w spokojnej atmosferze porozmawiać z dzieckiem. Nie krytykować go, nie krzyczeć, tylko spokojnie postarać się uzyskać informacje o tym, co w życiu dziecka obecnie się dzieje. Jeżeli rodzic/ opiekun nie bardzo wie, jak się za taką rozmowę zabrać, może zadzwonić na infolinię Fundacji Dzieci Niczyje, gdzie uzyska poradę jak taką rozmowę przeprowadzić i jakie kroki podjąć, gdy okaże się, że jego dziecko faktycznie jest ofiarą cyberprzemocy.

Po uzyskaniu pewności, że dziecko jest przez kogoś nękane, zbieramy na to dowody i udajemy się z nimi do Dyrekcji Szkoły. Tam wspólnie ustalamy, czy zgłaszamy sprawę na policję. Kontaktujemy się z rodzicami sprawcy. Musimy pamiętać, by przez cały ten czas wspierać dziecko. Dawać mu poczucie bezpieczeństwa, wsparcia i pełnej akceptacji. Dzięki takim naszym zachowaniom dziecko szybciej upora się z tym, co go spotkało.